వింజమూరి వారి వింజామరం !

 , అది రాత్రి సమయం . 'దేవ్ గడ్' కి వెళ్లే ఆఖరు బస్సు సమయం మించి పోయినా, ఇంకా కదలటం లేదు. బస్సు స్టాండు పూర్తిగా ఖాళీ అయిపోయింది. ముగ్గురు నలుగురు ప్రయాణికులు మాత్రమే అక్కడక్కడ తిరుగాడుతున్నారు. బస్సులోని పది పన్నెండుగురు ప్రయాణికులు మాత్రమే బస్సు ఇంకా ఎందుకు కదలటం లేదని తబ్బిబ్బులు పడుతున్నారు. ఇంతట్లో ఒకతను బస్సు టైయర్ పంచర్ అయిందని కబురు తెచ్చాడు. పంచర్ పని కాగానే బస్సు కదులుతుందట. సరిగ్గా పది గంటలకు బస్సు కదిలింది. ప్రయాణికులందరూ దేవ్గడ్ కు వెళ్లేవాళ్ళే. ఒక చేతిన పెద్ద మూటను పట్టుకొని కూర్చున్న వృద్ధురాలును టికెట్టు తీసుకోమని కండక్టర్ అడుగగా ఆమె బస్సు బాటలో ఉన్న 'కాత్వన్ 'ఊరి గేటు వరకు టికెట్టు ఇవ్వమని అడిగింది - ఆ ఊరి గేటు నుండి ఒక కిలో మీటరు దూరాన తన ఊరు ఉందని కూడా అంది. బస్సు కండక్టర్ ఆలోచనలో పడ్డాడు. ఈ వృద్ధురాలు వయసు ముదిరింది. ఒక్కతే దిగనుంది . వానకాలపు దట్టమైన మబ్బులో ఆమె తన ఇంటిని ఎలా చేరుకుంటుందో....? అతడు ఆ వృద్ధురాలిని కొద్దిగా మందలించాడు- "నీవు ఒంటరిగా ఉన్నావు, నీకు కళ్లు కనపడటం లేదు, సరిగా నడవటం కూడా రాదేమో ?, ఇంత ఆలస్యం ఎందుకు చేశావు? వెలుతురు ఉండగ

     🚩🚩 ఇది కథా…నిజమా…?-..ఫల ప్రదో భవేత్ కాలే.... ➖➖➖✍️ "♦విశాఖపట్టణం నుండి పలాసపోవు ప్యాసింజర్ మరి కొద్ది సేపట్లో 5వ నెంబర్ ప్లాట్‌ఫాం నుండి బయలు దేరుటకు సిద్ధంగా ఉంది" అని మైకులో వినబడుతుంటే రాం నాథం మాస్టారు గబగబా పరుగెత్తి వెళ్ళి రైల్లో కూర్చున్నారు. ♦రాంనాధంగారు రిటైర్ అయిన సంస్కృత ఉపాధ్యాయుడు. విజయనగరం మహారాజా వారి సంస్కృత కళాశాలలో పనిచేసారు; ఎందరో విద్యార్థులకు విద్య గరపారు. మంచికి మారుపేరుగా అందరూ చెప్పుకుంటారు ఆయన్ని గురించి. ఎందరో పేద విద్యార్థులకు చేయూత నందించిన వ్యక్తిత్వం ఆయనది. ♦రైలు వేగం మెల్లమెల్లగా పెరుగుతుంటే ఆయన మనసు గతం లోకి పరుగులు పెడుతోంది. చాలా రోజుల తరువాత తన పుట్టినూరికి వెళ్తున్నాడు. తమ ఊరి పొలాలు, చెరువు గట్టు, శివుడి కోవెల, తను చదివిన బడి.. అన్నీ గుర్తొస్తున్నాయి. తన చిన్ననాటి తెలుగు మాస్టారు చెప్పిన "చేసిన మేలు ఊరకన్ పోదు" అనే మాట ఇప్పటికీ చెవుల్లో వినబడుతోంది. ఆ మాటే తనని ఉన్నతమైన వ్యక్తిగా సమాజంలో నిలబెట్టింది. ♦రైలు విజయనగరం చేరుతోంది. ఎవరో భిక్షగాడు "జీవము నీవే కదా..దేవా" అని పాడుకుంటూ వస్తున్నాడు. రాంనాథం గారు ఒక ఐదు రూ

  పూర్తిగా... శ్రద్ధగా చదవండి అద్భుతమైన కథ........ ఒక్క్క కధ మన జీవితాన్ని మార్చేస్తుందంటే అతిశయోక్తి కాదేమో... ఇక చదవండీ.. .గోరంత దీపం.. * "ఎంత సేపు వెయిట్ చెయ్యలి?" కౌంటర్ దగ్గర తన పేరు తో ఫైల్ తయారవగానే డబ్బులు అందిస్తూ అడిగింది పూజ. "మేడమ్ , మీ నెంబర్ పన్నెండు. మీ ముందు పదకొండు మంది పేషెంట్లు ఉన్నారు." నవ్వుతు బదులిచ్చింది కౌంటర్ లోని అమ్మాయి. "షిట్" తాను వేసుకున్న హీల్ తో నేలని ఒక తన్ను తన్ని " ఐ విల్ కమ్ అగైన్" అంటూ బయటకి నడిచింది పూజ . అసలీ బాబాయి ననాలి . ఆఫ్ట్రాల్ ఫిజిషియన్ ట. ఈయన కౌన్సెలింగ్ ఇచ్చే దేమిటి?ఏ రోజు అపాయింట్మెంట్లు ఆ రోజేనట. మై ఫుట్. ఎంత టైం వేస్ట్? అసలే సెవెన్ కి ఒక బిజినెస్ మీటింగ్ ఉంది. అయినా తను సిటీ లోనే ఫేమస్ బోటిక్ ఓనర్ .ఇక్కడ ఇలా వెయిట్ చేస్తూ ఫూల్ లా నిలబడటమేమిటి? ఒక్క ఫోన్ కాల్ చేస్తే వంద మంది డాక్టర్లు తన గుమ్మం లోనే ఎదురు చూస్తారు. క్లినిక్ ఎదురుగా ఉన్న కాఫీ షాప్ లో కాఫీ తాగటం ముగించింది పూజ. ఏడిసినట్టుంది ఈ కాఫీ కూడా . ఈ డాక్టర్ చుట్టం ఎవరిదోనే అయి ఉంటుంది ఈ కాఫీ షాప్ . ఆయన గారి కోసం వెయిట్ చేసే టైములో ఇక్క

  #దేవదాస్ (బెంగాలీ: দেবদাস, దేబ్దాస్ అని లిప్యంతరీకరించబడింది) #శరత్ చంద్ర చటోపాధ్యాయ రాసిన బెంగాలీ రొమాన్స్ నవల. కథ విరాహ (విభజన)లో ఒక పురాతన ప్రేమికుడు దేవదాస్‌ను కలిపే ఒక విషాద త్రిభుజాన్ని నడిపిస్తుంది; పారో, అతని నిషేధించబడిన చిన్ననాటి ప్రేమ; మరియు చంద్రముఖి, సంస్కరించబడిన వేశ్య. దేవదాస్ సినిమా కోసం 20 సార్లు మరియు సింగిల్ సాంగ్ కోసం 5 సార్లు స్క్రీన్‌పై మార్చబడింది. #పార్వతి పాత్ర జమీందార్ భువన్ మోహన్ చౌదరి యొక్క నిజ జీవితంలో రెండవ భార్య ఆధారంగా రూపొందించబడింది, రచయిత కూడా ఆ గ్రామాన్ని సందర్శించినట్లు చెప్పబడింది. మూలాల ప్రకారం, అసలు గ్రామాన్ని హటిపోత అని పిలుస్తారు. #ప్లాట్లు దేవదాస్ 1900ల ప్రారంభంలో భారతదేశంలోని సంపన్న బెంగాలీ కుటుంబానికి చెందిన యువకుడు. పార్వతి (పారో) మధ్యతరగతి బెంగాలీ బ్రాహ్మణ కుటుంబానికి చెందిన యువతి. రెండు కుటుంబాలు బెంగాల్‌లోని తాల్షోనాపూర్ అనే గ్రామంలో నివసిస్తున్నాయి మరియు దేవదాస్ మరియు పార్వతి చిన్ననాటి స్నేహితులు. #దేవదాస్ కలకత్తా (ప్రస్తుతం కోల్‌కతా) నగరంలో నివసించడానికి మరియు చదువుకోవడానికి కొన్ని సంవత్సరాల పాటు వెళ్ళిపోతాడు. సెలవుల్లో, అతను తన గ్రా

ఓ మారు మునిమాణిక్యం నరసింహారావు గారు తల్లావజ్జుల శివశంకరస్వామిగారిని ఇలా కదిపారు. "అన్నగారూ! నాకు మా ఆవిడతో ఒక నిమిషం పడదు. నిత్యం దెబ్బలాడుకుంటూంటాం. ఒక్క నేనేనా? ఇతరులు కూడా అలాగేవుంటారా?" తల్లావజ్జులవారు నవ్వుతూ "మనవాళ్ల అన్యోన్య దాంపత్యా ల గురించి చెబుతాను విను" అని ఇలా కొనసాగించారు. "★ ముందుగా చెళ్లపిళ్ల వేంకట శాస్త్రి గురించి చూద్దాం. ఆయన ఎప్పుడూ ఇంట్లో వుండరు. నానా రాజసందర్శనం అంటూ ఎప్పుడూ దేశాలమ్మట తిరగడమే! ఇక ఇంట్లో వుండేదెప్పుడు? దెబ్బలాడుకొనేదెప్పుడు ? కాబట్టి వీరిది అన్యోన్య దాంపత్యం. ★అలాగే గిడుగు రామమూర్తి. ఆయనకు బ్రహ్మచెవుడు. ఆవిడ తిట్టే తిట్లు ఆయనకు వినిపించవు. అందువల్ల ఇరువురి మధ్యా కజ్జాల్లేవు. కాబట్టి వీరిరువురిదీ అన్యోన్య దాంపత్యమే! ★ఇక జమ్ములమడక మాధవరామశర్మ సంగతి. ఈయన దీ ఆదర్శ జీవితమే. ఏమంటారా? ఆయన సంస్క్రతంలో తప్ప మాట్లాడరు. మరి ఆమెకేమో సంస్కృతం రాదు. భాషాభేదం కారణంగా ఇద్దరిలోనూ పొరపొచ్చాలు లేవు. ★ఇంకా విను. మన దేవులపల్లి కృష్ణశాస్త్రి గారేమో, ఎప్పుడూ ఊహాలోకంలో వుంటాడు. భార్యతో దెబ్బలాడ డానికి ఆయన ఎప్పుడైనా వాస్తవ జీవితంలోకి వస్తే కదా ? ★ఇ

  #సాలిగ్రామం ఈ పేరు ఎప్పుడైనా విన్నారా? ♦ఇది ఊరి పేరు కాదు. గ్రామం అస్సలే కాదు. విష్ణువు ఆకారంలో ఉండే చిన్నచిన్న రాళ్లనే సాలి గ్రామం అంటూ ఉంటారు. వాటిపై విష్ణువు రూపం ఉటుంది. అయితే ఇవన్నీ కూడా ఒక్క నదిలోనే ఎక్కువగా దొరుకుతాయి. గండకి నది గర్భంలోనే ఇలాంటి రాళ్లు ఎక్కువగా దొరుకుతాయి. వీటిని చాలా మంది పూజగదిలో ఉంచుకుని పూజిస్తుంటారు. వీటికి ఎంతో మహిమ ఉంటుందని భక్తుల నమ్మకం. ఇవన్నీ గుండ్రంగా నున్నగా ఉంటాయి. తాబేలు ఆకారంలో నోరు తెరుచుకుని ఉంటాయి. లోపల విష్ణువు కనపడతాడు. ఇంత ప్రత్యేకమైన సాలి గ్రామాలు గండకి నదిలోనే లభించడం వెనుక ఒక కథ ఉంది. ♦*పూర్వం గండకీ అనే అమ్మాయి ఉండేది. ఆమె అందానికి ఎవరైనా సరే దాసోహం కావాల్సిందే. శ్రావస్తి అనే నగరంలో ఈ గండకీ ఉండేది. గండకీ ఒక వేశ్య. ♦గండకీతో ఒక్కరాత్రి గడిపితే చాలు వాళ్ల తలరాతలు మారిపోయేవి. వాళ్ల అదృష్టాలు మారిపోయేవి. బాగా సంపన్నులుగా, గొప్పవాళ్లుగా మారిపోయేవారు. దీంతో చాలా మంది డబ్బు ఉన్న వాళ్లు కూడా ఆమెను అనుభవించాలనుకునేవారు. అయితే గండకీ మాత్రం అందరినీ తన దగ్గరకు రానిచ్చేది కాదు. ♦చెడ్డ వాళ్లతో అస్సలు గడిపేది కాదు. రోజుకు ఒక్క వ్యక్తితోనే గడిపేది. భర్త